برای پسرم پارسا
بچه دار شدن تصمیم خطیری است با این تصمیم اجازه میدهید تکه ای از وجودتان جایی بیرون از تنتان به زندگی ادامه دهد. سلام پسرم؛ چند وقتی بود که میخواستم خاطرات بزرگ شدنتو،حرفایی که میخوام بهت بزنمو ،درددلا و چیزایی که میخوام از دنیای دور و برت بدونی رو برات بنویسم.اما امان از این امروز فردا کردنا. به هر حال امروز که تو درست چهارسال و یازده ماهته،موفق شدم برات بنویسم،هر چند نوشتن روی کاغذو بیشتر دوست دارم ولی خوب اینجوری نوشتن مزایای خودشو داره که نمیشه انکارش کرد.هر چقدر هم که از تکنولوژی بیزار و گریزون باشی.مثلا یکیش اینکه وقتی من مطالبو اینجا مینویسم شما حوصله ت سر نمیره.مثل همین الان که زل زدی به مانیتور. بگذریم.همین اول بسم ا.. میخواس...
نویسنده :
شيما
20:19
